Karakılçık buğdayı adını başaklarındaki karakılçıklardan almış. Ege ve Akdeniz bölgesinin, atalarımızdan kalma, nesli tükenmek üzere olan yerli buğdayı, karakılçık…
2014 yılının yazında, yeni bir köy kurmak için çıktığımız yolda rastladık “Karakılçık” buğdayına…Çok aradık, zor bulduk. Dağ köylerindeki köylülerin, satmak için değil, kendine bulgur yapmak için 1-2 dönüme ektiği, buğdayları topladık.
Yeni bir köy kuralım istedik. Ata tohumlarıyla üretim yapan, yerel ırk hayvanları yetiştiren ve hayvanlarına dostça davranan, özgürce yaşamasını sağlayan, doğaya dost, tarım zehiri, kimyasal gübre kullanmayan kendi kendine yeten organik bir köy kuracaktık.
Bu köy için tohum toplarken gördük gerçeği. Yok olmuştu yerel tohumlarımız, ata tohumları tükenmek üzereydi. Bunu bir görev olarak gördük, bulduk ektik ve dağıttık ücretsiz olarak karakılçığı, sarı buğdayı, siyezi…domatesinden, mercimeğine, mısırından, nohutuna kadar ne varsa …
Yerli tohumların verimi zirai tohumlar kadar yüksek değil, bu işi gelir kaynağı olarak yapanlara cazip gelmemesi bir yana, yerli buğdayların tanesi sert olduğundan yeni nesil un fabrikaları bu buğdayları öğütmüyor. Ata yadigârı tohumlar kendi tüketimleri için yetiştirenler sayesinde varlığını sürdürebiliyor. Ancak artık yerli buğdayları öğütecek değirmen bulmak da zor. Çanakkale civarında yaptığımız gezilerde dere kenarlarında değirmen kalıntılarına sıkça rastlarız. Öğütülme işlemlerinin buralarda yapılması gerek.Çünkü taş değirmenler çok azaldı ve modern değirmenler unun içine bir çok katkı maddesi koyuyorlar. Yani bu buğdayı o tür bir değirmende öğütmek akıl işi değil içine kimyasal katkı koyacak olduktan sonra…
Peki yerli tohumlar neden yok oldu?…
Son yarım yüzyılda pazara yönelik üretime geçince çiftçi, rekabet koşullarına uyabilmek için, üzerinde ıslah çalışmaları yapılan buğday tohumlarına yöneldi de ondan.
Ülkemize 1960’larda giren ve verimiyle tüm çiftçilerin gönlüne taht kuran Bezojtaja tam tüm topraklarımızı ele geçiriyordu ki…
Tarım Bakanlığı’nın ıslah tohumluk çeşitleri girdi savunmaya Allah’tan.
Haa yerel tohumların yurdumuzda hâlâ az da olsa varlığını sürdürmesinin tek sebebi de, gariban çiftçilerimizdir haberiniz olsun…
Islah tohumlar bir sonraki sene tohumluk olarak kullanılmadığı için her sene tohum satın alması lazım çiftçinin. Yerel buğday tohumlarında ise öyle bir dert yok. Gariban çiftçi ne yapsın, ıslah tohumlardan alamayınca, el mecbur verimi her ne kadar düşük olsa da yerli ekmeye.
Atalarımız buğdaylarından Karakılçık buğdayı ekimi ( 2015 / Ekim ayı )
Zor da olsa karakılçık buğdayı bulmayı başardık ve yaklaşık 20 dönüm ekimi doğal bir şekilde yapıldı. Yine önemli buğdaylardan bir diğeri olan Siyez buğdayı da 10 dönüme ekilecek. Yıl 2015 Ekim ayının sonu yer Burhaniye. Ekim işlemi Burhaniye Organik Kırtık köyünden İsmail Deniz ve Çavuş tarafından yapılıyor.
Karakılçık buğdayı ; Ekmesi zor ürün az… Dönüme 120-150 kilo alırsın, biçerdöver biçemez, orak ile biçersin… Ama içindeki besin değeri bugün buğday diye bize yedirilenin 50 katından fazla… Şu anda yok olmak üzere…
https://www.youtube.com/watch?v=LxjqZafhdkU
Suni değil, doğal, kendi hayvanlarının gübreleriyle yaptıkları tarım, çok nadir olan bir durum maalesef…
Köyleri gezerken dikkat ettiğimiz ve gördüğümüz herşey güzel değil tabi ki. Maalesef tüm köylerin neredeyse kaderi aynı. Genç nüfus yok denecek kadar az, hatta birçok köy 5-10 hane kalmış. Üretim durma noktasında. Devlet politikaları da maalesef köylüden yana değil, çabaladıkça batıyorlarmış, köylü aynı bu tabiri kullanıyor. Dikkat ettiğimiz bir diğer nokta suni yem, suni gübre, bol tarım ilaçları, GDO’lu tohumlar.
Güzel olanları da çok güzel! Hâlâ dedelerinden kalan tohumları kullananlar. Doğal yemlerle beslenen hayvanlar ve yine bu hayvanların gübreleri ile yapılan tarım. Taş değirmende öğütülen unlarla, taş fırında yapılan ekmekler…
Karakılçık ile ilgili detaylı bilgi almak için iletişim sayfamızdan bize ulaşabilirsiniz.
Karakılçık unu ve ekmek yapımı ile ilgili bilgiler de yakın bir zaman sonra burada yayınlanacaktır.
Evet ilk hasat 🙂
Eşi Cennet Yenge ve kızı Sanem
Tam buğday ile ekşi mayalı köy ekmeği yapımı.
Karakılçık ve sarı buğday olunca elimizde durmak yakışmazdı bize, Türkiye’nin dört bir yanına, tohum takas gruplarına ücretsiz gönderdik tohumları ve ekmeye devam ettik. Kırklareli, Edirne, Burhaniye ve Gökçeadaya …
Güncelleme yapalım diye baktığımızda sene 2020 olmuş ,sadece bir kaç dönüme ekilen ata tohumlarımız, Karakılçık, Sarı buğday, Siyez binlerce dönüme ekilir olmuş, yok olmaktan kurtulmuş. Ne mutlu bizlere…
Yerel ırk hayvanlarımız
Akbaş çoban köpeği, ekolojik dengenin korunması için gereken bu neslin yok olmaması.
Bu çalışmada büyük emek harcayan
Ali BAHÇUVAN ‘a teşekkür ederiz.